پچ پنل آنلود Medicom 24Port
اتصال نقاط انتهایی کابل شبکه با تجهیزات
نمایش این محصولتوپولوژی یکی از مباحث مهمی است که پیش از راه اندازی شبکه در یک مجموعه، باید به طور کامل با مفاهیم آن آشنا شد. در این مقاله پس از تعریف دقیق توپولوژی شبکه به بررسی انواع اصلی توپولوژی شبکه ، مزایا و اشکالات آنها و ملاحظات مربوط به استفاده از هر کدام می پردازیم. با ما در رایکانت همراه باشید.
توپولوژی، به چیدمان شبکه، نحوه اتصال گره های مختلف در یک شبکه و نحوه ارتباط آنها اشاره دارد. توپولوژی ها یا فیزیکی (طرح فیزیکی دستگاه ها در یک شبکه) یا منطقی (روشی که داده ها از یک دستگاه به دستگاه دیگر از طریق شبکه عبور می کنند) هستند. توپولوژی از دو واژه یونانی topo و logy گرفته شده است. topo به معنای “مکان” و logy به معنای “مطالعه” است. در شبکه های رایانه ای از توپولوژی برای توضیح نحوه ارتباط فیزیکی شبکه و جریان منطقی اطلاعات در شبکه استفاده می شود. یک توپولوژی نحوه اتصال و تعامل دستگاه ها با یکدیگر را با استفاده از پیوندهای ارتباطی توصیف می کند.
به دستگاه های موجود در شبکه “گره” (NODE) گفته می شود. متداول ترین گره ها رایانه ها و دستگاه های جانبی هستند. توپولوژی شبکه از این گره ها و اتصالات آنها که به آن ها “پیوند” (LINK) می گویند، تشکیل می شود. انواع مختلفی از توپولوژی های شبکه وجود دارد:
در ادامه به معرفی انواع توپولوژی شبکه و مزایا و معایب هر کدام خواهیم پرداخت. پیش از آن پیشنهاد می کنیم برای آشنایی با شرکت پشتیبانی رایکانت به صفحه خدمات شبکه مراجعه کنید.
انواع مختلفی از توپولوژی شبکه وجود دارد و بسته به اندازه کلی شبکه و هدف از پیاده سازی آن، به کار گرفته می شوند.
در توپولوژی ستاره ای به عنوان رایج ترین توپولوژی شبکه، هر گره به طور مستقیم از طریق کابل به یک دستگاه مرکزی به نام هاب وصل می شود. این گره مرکزی به عنوان سرور، انتقال داده ها را کنترل می کند و جلوی از دست رفتن داده ها را می گیرد. پیشنهاد می کنیم برای آشنایی با خدمات متنوع رایکانت به صفحه پشتیبانی شبکه مراجعه بفرمایید.
توپولوژی خطی ساده ترین نوع توپولوژی است که در آن هر رایانه و دستگاه شبکه به یک کابل واحد متصل است. جریان داده ها مسیر کابل را دنبال کرده و در یک جهت حرکت می کند به همین دلیل گاهی اوقات “توپولوژی ستون فقرات” نامیده می شود. توپولوژی خطی اغلب برای اتصالات اصلی شبکه اینترنت استفاده می شود. سیستم های اترنت از توپولوژی خطی استفاده می کنند. پیشنهاد می کنیم برای آشنایی با این سیستم به صفحه اترنت چیست مراجعه بفرمایید.
توپولوژی حلقه جایی است که گره ها در یک دایره (یا حلقه) قرار گرفته اند. داده ها می توانند از طریق شبکه حلقه در هر جهت یا هر دو جهت حرکت کنند. در توپولوژی حلقه هر کامپیوتر دقیقا به دو کامپیوتر دیگر متصل می شود تا حلقه را تشکیل دهد.
در توپولوژی حلقه انتقال داده یک طرفه است اما با داشتن ۲ اتصال بین هر گره شبکه می توان آن را به صورت دو طرفه انجام داد که به آن توپولوژی حلقوی دوگانه (Dual-Ring Topology) می گویند. در توپولوژی دوگانه ، دو شبکه حلقه ایجاد می شود و جریان داده ها در جهت مخالف در آن ها قرار دارد. همچنین اگر یک حلقه از کار بیفتد ، حلقه دوم می تواند به عنوان پشتیبان عمل کند.
توپولوژی درختی دارای یک گره اصلی است و تمام گره های دیگر به آن متصل می شوند و یک سلسله مراتب را تشکیل می دهند و برای همین به آن توپولوژی سلسله مراتبی نیز گفته می شود. در این شبکه حداقل باید سه سطح سلسله مراتبی وجود داشته باشد.
این توپولوژی، ترکیبی از خصوصیات توپولوژی خطی و ستاره ای است. در یک شبکه درختی، گروه هایی از شبکه های پیکربندی شده ستاره به یک کابل ستون فقرات خطی متصل می شوند. در آن تمام گره ها به طور مستقیم یا غیرمستقیم به کابل اصلی وصل می شوند.
توپولوژی مش یک ساختار پیچیده از اتصالات نقطه به نقطه است که در آن تمام گره ها به هم وصل هستند. شبکه های مش می توانند به دو صورت کامل یا جزئی باشند. توپولوژی های مش جزئی عمدتاً با چند گره که تنها دو یا سه اتصال دارند به هم پیوسته اند، در حالی که در توپولوژی های کامل تمامی دستگاه ها به هم متصل هستند. در توپولوژی های مش از دو روش “مسیریابی” و “سیلابی” برای انتقال داده ها استفاده می شود.
در توپولوژی ترکیبی دو یا چند ساختار مختلف توپولوژی با هم ترکیب می شود. ساختارهای ترکیبی معمولاً در شرکتهای بزرگ یافت می شوند که دپارتمان های مختلف آن ها بر حسب نیاز خود از ساختار های متفاوتی از شبکه ها استفاده می کنند.
هیچ توپولوژی به طور مطلق برتر از سایرین نیست، بنابراین تعیین ساختار شبکه برای کسب و کار به نیازها و اندازه شبکه، طول و نوع کابل، هزینه و مقیاس پذیری مجموعه بستگی دارد.
منبع : رایکانت
نظرات