انواع سوئیچ شبکه چیست

انواع سوئیچ شبکه چیست

سوئیچ های LAN یا LAN Switch با نام Ethernat Switch و Data Switch هم شناخته می‌شوند. سوئیچ اترنت یا LAN برای کاهش گلوگاه و Congestion بهینه شده‌اند چرا که انتشار بسته اطلاعاتی فقط به گیرنده انجام می‌شود.

به طور کلی انواع سوییچ شبکه و دسته‌بندی سوئیچ ها به صورت زیر است:

1. سوئیچ Fixed
2. سوئیچ ماژولار – Modular Switches
3. سوئیچ Stackable
4. سوئیچ PoE
5. سوئیچ فیبرنوری
6. سوئیچ غیرمدیریتی – Unmanaged
7. سوئیچ مدیریتی – Managed
8. سوئیچ هوشمند یا Smart Switch
9. سوئیچ لایه ۳
10. سوئیچ دیتاسنتر

۵ دسته اول انواع سوئیچ های شبکه از نظر سخت افزاری است و بقیه انواع سوئیچ های شبکه از نظر نرم افزاری. در ادامه به بررسی هر نوع سوئیچ می‌پردازیم.

۱- سوییچ fixed

سوییچ های fixed محبوب‌ترین سوییچ ها در بازار هستند. سوییچ fixed تعداد پورت ثابتی دارد مثلا ۸ پورت، ۱۶ پورت و ۲۴ پورت و …

این سوییچ ها می‌توانند هم مدیریتی باشند و هم غیرمدیریتی و برای تمام شبکه ها با هر سایزی استفاده می‌شوند مثلا شبکه‌های خانگی، شبکه‌های سازمانی و بزرگ، دفاتر و شعبات، شرکت‌های متوسط و کوچک و استارتاپ‌ها.

پورت ها در سوییچ های fixed انواع مختلفی از نظر سرعت و اتصال دارند اما معمولا دارای حداقل سرعت ۱Gbps هستند و انواع اتصال شامل RJ45 یا فیبر نوری است. ولی سوئیچ هایی با سرعت ۱۰Gbps و ۴۰Gbps هم می‌بینید.

اتصال چند سوئیچ fixed به هم از طریق کابل شبکه مثل Cat6 یا فیبر نوری امکان‌پذیر است تا پورت trunk بین آنها به وجود بیاید.

۲- سوییچ ماژولار

بر خلاف سوییچ fixed سوئیچ ماژولار با افزودن ماژول روی کیس قابل توسعه و ارتقا است یعنی می‌تواند پورت‌های بیشتری به آنها اضافه کرد و کارایی بیشتری از آنها توقع داشت.

سوئیچ‌های ماژولار معمولا در کیس‌های بزرگ عرضه می‌شوند و با افزودن هر ماژول امکان افزودن پورت و افزودن کاربر فراهم می‌شود. این سوئیچ‌ها از سوئیچ های fixed گران‌تر هستند و در شبکه‌های بزرگ مثل دیتاسنترها و شبکه‌های سازمانی بزرگ کاربرد دارند. اغلب آنها در لایه سوم هم کار می‌کنند و می‌توانند به عنوان روتر استفاده شوند. این سوئیچ ها دارای پاور افزونه و چندین فن خنک کننده در کیس هستند.

۳- سوئیچ Stackable

سوییچ Stackable ترکیبی از سوئیچ fixed و ماژولار است یعنی برخی مدل‌های سوئیچ fixed می‌توانند با دیگر سوئیچ‌های هم مدلشان ترکیب شوند. این سوئیچ های fixed با کابل مخصوصی از قسمت پشت به هم وصل می‌شوند و با هم کار می‌کنند به طوری که انگار یک سوئیچ داریم اما با تعداد پورت بیشتر.

مثلا سوئیچ سیسکو سری ۳۵۰X از سوئیچ هایی هستند که هم می‌توانند به صورت مستقل استفاده شوند و هم به صورت stacked. شرکت‌هایی که نمی‌خواهند هزینه زیادی بابت سوئیچ ماژولار بپردازند از سوئیچ های stackable استفاده می‌کنند و بر اساس نیازهایشان آن را توسعه می‌دهند.

۴- سوئیچ poe

PoE مخفف Power over Ethernet است و سوئیچ poe بر اساس تکنولوژی poe کار می‌کند. پس سوئیچ poe یکی از انواع سوئیچ در شبکه است که برق و دیتا در یک کابل منتقل می‌شوند یعنی دیتا به صورت موازی یا برق به گیرنده می‌رسد. انعطاف‌پذیری از ویژگی‌های سوئیچ های PoE است.

سوئیچ های PoE برای دستگاه‌های ریموت که امکان دسترسی به منبع برق ندارند مناسب است مثلا IP phone ها، remote WiFi router ها، wireless Access Point ها و غیره.

۵- سوئیچ فیبرنوری

 اغلبِ سوئیچ های شبکه با پورت RJ45 و کابل اترنت معمولی مثل Cat 5 و Cat 6 و Cat 7 کار می‌کنند اما اگر به اتصال برای فواصل طولانی نیاز دارید مثلا بیش از ۱۰۰ متر که کابل اترنت معمولی کافی نیست، باید از کابل فیبر نوری استفاده کنید. سوئیچ‌هایی که پورت فیبر نوری دارند ترکیبی از پورت‌های RJ45 و پورت‌های فیبر نوری دارند. پورت‌های فیبر نوری را SFP – Small-Form Factor Pluggable می‌نامند.

پورت‌های فیبر نوری برای اتصال سوئیچ ها در یک طبقه ساختمان و یا ساختمان‌هایی با فواصل چند کیلومتر از هم استفاده می‌شوند.

سوئیچ غیر مدیریتی یا unmanaged switch اغلب در شبکه‌های خانگی و شرکت‌های کوچک استفاده می‌شود چون بلافاصله پس از نصب، شروع به کار می‌کند یعنی در اصطلاح، Plug and Play است. با unmanaged switch ها می‌توان دستگاه‌های اترنت را به راحتی با هم ارتباط داد مثلا پی سی و پرینتر تحت شبکه و روتر وای فای را به هم وصل می‌کنیم.

سوئیچ های غیرمدیریتی برای برقراری ارتباط، فقط به کابل نیاز دارند، و با کانفیگ ثابتی به بازار می‌آیند یعنی امکان ایجاد هیچ تغییری در پیکربندی نمی‌دهند. سوئیچ های غیرمدریتی فقط می‌توانند دستگاه‌های یک VLAN را به هم وصل کنند و فقط اتصال لایه ۲ را فراهم می‌کنند.

سوئیچ های غیرمدیریتی باعث می‌شوند دستگاه‌های اترنت به صورت خودکار و اتوماتیک با دیگر دستگاه‌ها ارتباط برقرار کنند و با استفاده از مذاکره اتوماتیک یا همان Auto-Negotiation، پارامترهایی مانند Data Rate و استفاده از حالت دوطرفه (Full Duplex) یا یک طرفه (Half Duplex) مشخص می‌شود.

مهمترین تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیرمدیریتی، توانایی کانفیگ کردن سوئیچ و اولویت‌دهی به ترافیک LAN است تا مهم‌ترین اطلاعات در اولویتِ ارسال قرار گیرند.

۷- سوئیچ مدیریتی چیست

سوییچ مدیریتی یا managed switch نسبت به سوییچ غیر مدیریتی، کنترل بیشتری بر ترافیک LAN دارد و ویژگی‌های پیشرفته‌ای برای این کنترل استفاده می‌کند. یک سوئیچ را در نظر بگیرید: می‌دانیم که همه سوئیچ‌ها Mac Address Table دارند، اما گاهی قصد داریم تعیین کنیم که سوئیچ به چه صورت روی این جدول کار کند. برای کارهای این چنینی باید سوئیچ راهی داشته باشد که بتوانیم آن را مدیریت کنیم، یعنی باید یک خروجی داشته باشد که از طریق آن بتوانیم به سیستم عاملی که درون سوئیچ وجود دارد دستور بدهیم که چه کارهایی را انجام دهد و چه کارهایی را انجام ندهد، در نتیجه باید از سوئیچ Manageable استفاده کنیم.

مثلا اگر بخواهیم سوئیچی را وارد شبکه کنیم که بخشی از شبکه LAN بزرگی با صدها کاربر است باید سوئیچ مدیریتی استفاده کنیم تا بتوانیم پورت‌های Trunk و VLAN ها و Quality of Service و VTP protocols و spanning tree و غیره را کانفیگ کنیم. اگر بخواهیم روی دستگاهی کانفیگ انجام دهیم باید بتوانیم با آن ارتباط برقرار کنیم، چنین دستگاهی سیستم عامل دارد. سیستم عامل داخل دستگاه‌های سیسکو IOS است.